Kupno mieszkania to ogromne wydarzenie, w szczególności dla młodych par, czy rodzin. Z jednej strony zakup powinien być przemyślany, tym bardziej, iż jest to inwestycja na wiele lat. Z drugiej zachodzi potrzeba, aby znaleźć odpowiednią lokalizację, ale również przestrzeń odpowiadającą wymaganiom i spełniającą określone warunki. Na przestrzeni ostatnich lat rynek nieruchomości znacznie się rozwinął. Coraz większa liczba inwestycji deweloperskich, umożliwiła wielu osobom nabycie nieruchomości w miastach, z którymi są związane, co oznaczało dla koniec wynajmu i przejście na swoje. Zanim jednak będzie można wprowadzić się do nowego mieszkania, należy przejść szereg procedur.
Umowa deweloperska
Jest to najważniejsza umowa zawierana pomiędzy klientami a deweloperem. Na jej podstawie, w wyznaczonym w umowie terminie, deweloper zobowiązuje się do przekazania prawa własności stronie, z którą umowa była podpisana. Jest to dokument, który obowiązuje szereg przepisów prawnych. Niezbędne jest również, aby został zawarty w obecności notariusza, który stwierdza, że wszelkie zapisy w nim zawarte są zgodne z prawem.
Co zawiera umowa deweloperska?
Wszelkie zapisy, związane z powierzchnią mieszkalną, ilością pomieszczeń, dokładną lokalizacją, ewentualną wielkością gruntów oraz wiele innych, informacji technicznych, zostaje umieszczonych właśnie w umowie deweloperskiej. Podobnie data zakończenia budowy oraz termin przekazania aktu własności. Na mocy prawa deweloper zobowiązany jest do wywiązania się z przepisów zawartych w umowie.
Umowa rezerwacyjna oraz opłata rezerwacyjna
Jest to jeden z dokumentów, tzw. umowa nienazwana, która nie posiada regulacji prawnych. Najczęściej są to wstępne ustalenia pomiędzy deweloperem a stroną zainteresowaną kupnem mieszkania, w której deweloper zobowiązuję się, w określonym czasie, nie oferować wskazanego w umowie obiektu, jako mieszkania, czy domu na sprzedaż. Celem zabezpieczenia swoich interesów, deweloperzy najczęściej oczekują także opłaty rezerwacyjnej, która stanowi potwierdzenie intencji zakupu konkretnego lokum.
Umowa przedwstępna
Ten dokument z kolei jest umową nazwaną, co oznacza, iż posiada szereg regulacji prawnych. Dlatego też, jak inne umowy nazwane, musi zostać zawarta w obecności notariusza, który, poprzez akt notarialny, potwierdza jej zgodność z panującymi przepisami. Tego typu umowy są o wiele bardziej zobowiązujące i mają większą moc prawną, niż umowy rezerwacyjne. Należy pamiętać, że jeśli umowa przedwstępna nie została zawarta w obecności notariusza, jest ona traktowana jako umowa rezerwacyjna. Jednym z najważniejszych zapisów jest termin zawarcia umowy końcowej, czyli umowy deweloperskiej, stanowiącej zobowiązanie dewelopera do przeniesienia prawa własności na klientów w konkretnym terminie. Dlatego wszelkie uchylenia od wykonania postanowień umowy przedwstępnej, mogą być egzekwowane prawnie, włącznie z dochodzeniem odszkodowania za warunki naruszenia umowy.
Umowa przedwstępna czy umowa rezerwacyjna?
Jeśli zastanawiamy się, który typ umowy wybrać, warto wziąć pod uwagę możliwość zgłaszania roszczeń i dochodzenia swoich praw na podstawie Kodeksu Cywilnego. Tego typu możliwość posiadamy wyłącznie w przypadku umowy przedwstępnej, która jest umową nazwaną i podlega regulacjom prawnym. Dlatego podpisując tego typu umowę, trzeba pamiętać, by miało to miejsce w towarzystwie notariusza, w innym przypadku zawrzemy wyłącznie umowę rezerwacyjną.
Od umowy rezerwacyjnej do umowy deweloperskiej
Nic, tak naprawdę nie szkodzi nam na przeszkodzie, by zawrzeć najpierw umowę rezerwacyjną. Warto jednak pamiętać, aby sprawdzić i ewentualnie negocjować warunki ewentualnego zwrotu opłaty rezerwacyjnej. Tego typu umowa jest rozwiązaniem o tyle wygodnym, iż nie jest wiążąca i umożliwia osobie zainteresowanej kupnem mieszkania, na spokojne sprawdzenie zdolności kredytowej oraz załatwienie niezbędnych formalności. Znając datę przyznania kredytu, można dla pewności zawrzeć umowę przedwstępną, ustalając dogodny dla obu stron termin zawarcia umowy deweloperskiej.